Μετά από έναν πολυετή και αιματηρό αγώνα οι Έλληνες κατόρθωσαν να αποκτήσουν την ελευθερία τους από τον τουρκικό ζυγό και άρχισαν να φτιάχνουν το δικό τους Κράτος. Τα πρώτα τους βήματα δεν είχαν τα αποτελέσματα που επεδίωκαν οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές του αγώνα: Την θέση του Τούρκου πήραν νέοι δυνάστες και αγώνας έπρεπε και πρέπει να συνεχιστεί.

Στις τρεις ιστορίες που ακολουθούν θα δούμε τρία μικρά επεισόδια αυτών των αγώνων.

Στο πρώτο επεισόδιο θα δούμε την αντίδραση των αστών της Πάτρας, μετά την επιβολή ενός –ακόμα- φόρου από την Κυβέρνηση του Όθωνα και των Βαυαρών, η οποία γρήγορα μετατράπηκε σε εξέγερση όλου του Πατρινού λαού.

Στο δεύτερο θα δούμε το πώς ο ελληνικός λαός δεν γινόταν να χωνέψει –ανάμεσα σ’ άλλα- το ξενόφερτο σύστημα των εκτελέσεων με την γκιλοτίνα, ειδικά όταν έβλεπε τον δήμιο να κόβει τα κεφάλια των καλύτερων παληκαριών.

Στο τρίτο περιστατικό θα δούμε το πώς ο ανθρωπισμός και οι βασικές αρχές που κίνησαν την Ελληνική Επανάσταση όταν έγιναν πράξη -με την απελευθέρωση κάποιων Τσερκέζων σκλάβων που προορίζονταν για χανούμισες σε χαρέμι- προκάλεσαν τις αντιδράσεις αυτών που βρίσκονταν στην εξουσία.