Πάνω στο τεράστιο κατάρτι αποκοιμήθηκε ο Παράξενος πειρατής, χαρούμενος και χαμογελαστός. Τα ξημερώματα δεν έχανε ποτέ το ραντεβού του, βρισκόταν πάντα στην πλώρη για να θαυμάσει το υπέροχο βαθύ πορτοκαλί φως της Ανατολής. Η ψυχή του ταξίδευε σε άγνωστα μέρη. Παρέα με τα αγαπημένα του φρούτα, τα αχινόμηλα, δεν ξέμενε ποτέ από ενέργεια. Μια ζωή και δυο και τρεις θα ταξίδευε, μέχρι να πλησιάσει στο όνειρό του. Ο Παράξενος θα έκανε τα πάντα για το όνειρό του...