Πάρος, Αύγουστος 1995. Ένας φόνος στον

Αμπελά της Πάρου, στη βίλα του καρδιοχειρουργού Λεωνίδα Ρούσσου,

συγκλονίζει ολόκληρο το νησί! Τέσσερις άνθρωποι βρίσκονταν κοντά στο

θύμα εκείνη τη στιγμή. Ποιος απ' όλους όμως είναι ο δολοφόνος; Ποιο

είναι το κίνητρο γι' αυτόν τον ανεξήγητο φόνο; Γιατί η Χρυσούλα, ανιψιά

του Λεωνίδα, πιστεύει ότι κάποιος άγνωστος παρακολουθούσε το σπίτι; Και

αν όντως υπήρχε, πώς κατάφερε να πλησιάσει το θύμα χωρίς να τον προσέξει

κανείς; Το γεγονός ότι ο φόνος έγινε ανήμερα της Παναγίας, σημαίνει

κάτι;
Ο Ορέστης Φωκάς για μια ακόμη φορά καλείται να ξεδιαλύνει το

μυστήριο. Η γνωριμία του με τη μητέρα της Χρυσούλας, θα τον κάνει να

πιστέψει ότι έκτη αίσθηση υπάρχει. Και... ο Αστυνόμος για πρώτη φορά στη

ζωή του, θα βρεθεί πλεγμένος στα δίχτυα του έρωτα... (Από την

παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Νομίζω, πως στον

"Παρατηρητή του θανάτου" -τίτλος ευρηματικός, όσο και σε απόλυτη σχέση

με τον μύθο του βιβλίου του- ο Νικόλας Βεντουρής καταφέρνει τα παντρέψει

τα αμοιβαία αποκλεισμένα: Το νουάρ μιας θανάσιμης ίντριγκας, με το

ζωογόνο, όσο και αδυσώπητο φως του Αιγαιοπελαγίτικου νησιού. Μαεστρικά,

αποφεύγοντας την εύκολη παγίδα του μεταφυσικού, ο Νικόλας Βεντουρής

στήνει τους χαρακτήρες του, στέρεα και απροσχημάτιστα, "κρύβοντας" τον

δολοφόνο απολύτως πειστικά και αποφεύγοντας συμπτώσεις, συγκυρίες και

από μηχανής θεούς. Ασφαλώς πρόκειται για μία θετική συμβολή, στο

σύγχρονο Ελληνικό Αστυνομικό μυθιστόρημα". (Αντώνης Γκόλτσος -

Συγγραφέας, συντονιστής της Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων

Μεταίχμιο)